شعرونه او غزل

شعرونه

اخستې  مې ترې یوځلې بوسه وه ، چې راتله

تراوسه  یې په  زړه کې تلوسه وه ، چې راتله

لیمې   یې  لکه  توره په  هر لورې   تاویدې

دې زړه ته له هرلورې وسوسه وه ، چې راتله

ارادې یو را ټولېږو ستا په خوا په دې تیاره کې

خپلو زړو ته له دې ځایه وړو ړنا په دې تیاره کې

د زخمی زړونو پالنه به په چا سپارو خاونده

دوى خو اوښکې وچې نه کړې د هېچا په دې تیاره کې

بې پلاره زندګی ده او بې موره زندګی

بې یاره زندګی ده او بې کوره زندګی

پردی پردی ماحول دی پردۍ پردۍ کوڅې دی

بې څوکه زندګی ده او بې وروره زندګی

یو ځل خو دسپین مخ کړه راڅرګندلکه ایینه

  ښکلا ته دې یم یاره ارزومند لکه ایینه

انځور دهر انداز دې زنګوی په تناونو

الفت مې تصور کړو هنرمندلکه ایینه

په سترگو دجانان کی می دنــــــــیا بدله ده

داځکه دزرگی می نن درزا بــــــــــــدله ده

نظر می پلو شوسره اتــــڼ کوی هر خواته

سپوږمی به هم هغه وی خو رڼا بـــــدله ده

اوس دغم له پاسه غم راځی دې ښارته

دخوښۍ زېری ډېرکم راځی دې ښارته

لکه شورپه څلورلاروکې خورېږم

چاویل چې هغه هم راځی دې ښارته

له دی ستونزمن ژوند نه مې دومره ډیره کرکه راشی

لکه د دوه وو شریکانو تر مینځ ورکه راشی

د سر خطر امکان په سلو کې وی سل ملګرو

چې د  پښتون دعوه له  چا سره په ځمکه راشی